Diana Maenhaut over haar ervaring met hyperbare zuurstoftherapie
Twintig jaar geleden kreeg Diana Maenhaut de diagnose borstkanker. Ze onderging een borstamputatie, gevolgd door chemo en bestralingen. “Destijds waren de bestralingen veel minder precies dan nu,” vertelt ze. “Ik hield er een hoop verklevingen aan over en een pijnlijke arm en schouder.”
Twijfels
In een huis-aan-huiskrant las Diana over hyperbare zuurstoftherapie bij het Medisch Centrum voor Hyperbare Zuurstoftherapie (MCHZ) in Goes. “Ik dacht meteen: misschien is dit ook iets voor mij. Maar ik twijfelde ook. Ik had al zo lang klachten. Zou het nog helpen? Eerlijk gezegd zag ik er ook tegenop om, na alles wat ik had meegemaakt, weer aan een behandeling in het ziekenhuis te beginnen.”
Toch zette ze uiteindelijk de stap en maakte een afspraak voor een intakegesprek in Goes. “Ik kreeg een duidelijke uitleg en voelde me meteen serieus genomen. De arts zei dat de klachten wel zouden verminderen door de therapie, maar dat de verharding niet helemaal weg zou gaan. Die eerlijkheid vond ik heel fijn.”
Een intensief traject
“De behandeling was intensief”, geeft Diana toe. Wekenlang reisde ze elke doordeweekse dag naar Goes. “Tijdens de behandeling zit je met een groep in de behandelkamer, met een zuurstofmasker op. Als de behandelkamer op druk wordt gebracht, voelt het een beetje alsof je onder water gaat,” legt ze uit. Het meest lastig vond ze de druk op haar oren: “Dat deed soms flink pijn. De verpleegkundigen waren heel lief en ik werd goed begeleid. Op den duur lukte het steeds beter om mijn oren te klaren.”
Tot haar verrassing merkte ze al snel verschil. “Na een week kon ik mijn arm al beter bewegen. De pijn werd minder. Nu de behandeling is afgerond kan ik weer op mijn rechterzij liggen, ik zwem en doe zelfs aan volleybal. Voorheen deed ik dit ook, want ik wilde per se in beweging blijven, maar het koste veel moeite en het was pijnlijk. Nu is de pijn helemaal weg.”
Groot verschil in kwaliteit van leven
Hoewel de behandeling zwaar was en vermoeidheid soms toesloeg, kijkt Diana met tevredenheid terug. “Als ze zouden zeggen: volgende week opnieuw, zou ik wel even slikken, want het is pittig. Maar het resultaat is geweldig. Mijn pijn is helemaal weg, ik kan weer beter bewegen en ik kan weer lekker op mijn zij slapen. Dat is onbetaalbaar.”
Ze is vol lof over het team in Goes. “De verpleegkundigen en artsen waren fantastisch. Ze namen de tijd, gaven duidelijke uitleg en waren betrokken. Zelfs na afloop belden ze me om te vragen hoe het ging. Dat zegt genoeg.”
Diana twijfelt geen moment om de therapie aan te bevelen aan anderen die na bestraling klachten houden. “Ik zou het iedereen aanraden. Het heeft mij enorm geholpen. Ik hoop dat meer mensen deze stap durven zetten.”