Louise Beduwe voelde zich grieperig toen ze in september 2022 terugkwam van een zakenreis. “Eerst dacht ik nog dat ik last had van een flinke jetlag. Maar toen ik een coronatest deed, was die positief”, vertelt Louise. Ze maakte zich geen zorgen. “Even uitrusten en dan word ik wel weer beter”, was haar gedachte.
Dat gebeurde niet. Uw klachten werden juist steeds erger. Dacht u gelijk aan post-covid?
“Nee, ik dacht eerst dat ik een burn-out had. Op fysiek vlak merkte ik dat het moeite kostte om me in te spannen. Ik dacht nog: ‘Ik moet mijn conditie opbouwen, ik moet actief blijven’, maar ik vond het al heel zwaar om drie keer per dag met mijn hond te lopen. Mijn klachten werden steeds erger. Ik was zo moe en op een gegeven moment lukte het niet meer om mijn mailtjes weg te werken. Ik kreeg concentratieproblemen, moeite met mijn kortetermijngeheugen en last van hersenmist. Ik was altijd heel actief en nu kostte alles moeite, ik herkende mezelf niet meer.”
Hersenmist? Wat houdt dat in?
“Precies wat het woord zegt. Het was mistig in mijn hoofd, ik kon niet meer helder en logisch nadenken. Ik wist dingen niet meer me nét verteld waren. Daardoor voelde ik mezelf wel onzeker worden.”
Hoe kwam u op het idee om zuurstoftherapie te gaan doen?
“Toen er eenmaal was vastgesteld dat ik post-covid had, kreeg ik fysiotherapie. De fysiotherapeut zat vooral op het actief en fit worden, maar na een week of vijf had ik het gevoel dat dit voor mij niet de oplossing was. Een vriendin van me kreeg zuurstoftherapie vanwege bestralingsschade en in het behandelcentrum ontmoette ze ook mensen met long-covid. Daarom zei ze tegen mij: ‘Is dit misschien iets voor jou?’ Vervolgens ben ik me erin gaan verdiepen en ik besloot om een afspraak te maken bij het Medisch Centrum voor Hyperbare Zuurstoftherapie in Goes. Na dat gesprek dacht ik: ‘Dit moet ik gewoon gaan doen.’ Ik had gelijk het idee dat het voor mij een gepaste behandeling was. Het paste bij mijn profiel en ze konden resultaten laten zien van een Israëlisch onderzoek. Het kwam allemaal heel betrouwbaar over en ik had er een goed gevoel bij. Natuurlijk moest ik wel even slikken over het bedrag dat we op tafel moesten leggen, want helaas wordt deze therapie nog steeds niet vergoed bij long-covid.”
Wat verwachtte u van deze zuurstoftherapie?
“Nou, eigenlijk had ik geen idee. Ik had ook nauwelijks tijd om daarover na te denken, want ik had dat kennismakingsgesprek op vrijdag en dinsdag kon ik beginnen met de therapie.”
Hoe heeft u de behandeling ervaren?
“De eerste behandelingen vond ik heel zwaar. Het is een compleet nieuwe wereld, waarin je terecht komt. Bovendien had ik in dezelfde periode een onderzoek in het ziekenhuis voor iets anders, dus ik nam veel minder rust dan ik zou moeten doen, dat werkte natuurlijk niet mee. Ik denk dat het daardoor kwam dat het wat langer duurde voor ik resultaat merkte van de behandeling. Maar na dertig behandelingen (red: post-covidpatiënten krijgen 40-50 behandelingen) begon ik wel iets te merken. Mensen zeiden tegen me dat ik weer wat helderder uit mijn ogen keek. Daarna ging ik heel langzaam vooruit. Ik vond het ook heel fijn dat je bij deze behandeling andere mensen leert kennen met post-covid. Iedereen met zijn of haar eigen verhaal. En de begeleiding was geweldig. Zowel tijdens de behandeling als erna. Je wordt niet losgelaten na de behandeling en dat is heel prettig.”
Het is nu bijna vijf maanden geleden dat u de laatste behandeling heeft gehad. Hoe gaat het nu?
“Ik voel me steeds energieker worden en ben weer helder in mijn hoofd. Ik ben weer begonnen met een paar uur per week werken en dat breid ik gestaag uit. Voor ik begon met de behandeling was drie keer per dag met de hond lopen teveel, maar nu gaat dat met gemak. Sterker nog: als ik het nu niet doe, dan mis ik het. Dat is een groot verschil. Ik kan ook weer in de tuin werken en weer meedoen aan sociale activiteiten. Alles moet nog gedoseerd, maar ik ga wel vooruit. En de hersenmist die ik had, is echt weg. Ik ben heel blij dat ik voor zuurstoftherapie heb gekozen. Ik weet natuurlijk niet hoe ik erbij had gezeten als ik het niet had gedaan, dat is de realiteit, maar ik ben me echt beter gaan voelen. Ik
merk dat langzamerhand de oude Louise terugkomt.”